(Hieronder het verhaal dat ik hield voor de raadsleden van de commissie Verkeer & Beheer tijdens de commissievergadering van woensdag 20 november 2013, over de evaluatie van het hondenbeleid)
Geachte raadsleden,
Drie jaar ‘nieuw’ hondenbeleid, drie jaar ellende voor honden en hondenbezitters.
Ik vraag u:
- Hoe kan het dat een plan voor terugdringing van overlast door hondenpoep is ontaard in een genadeloze jacht op niet-aangelijnde honden?
- Hoe kan het dat, terwijl er geen concrete cijfers over ‘loslopende honden’ waren, juist de aanlijnplicht onnodig streng wordt gehandhaafd?
- Hoe kan het dat het begrip ‘loslopende honden’, voor honden die zonder baas in de openbare ruimte lopen, in een paar jaar tijd is verworden tot een synoniem van honden die niet-aangelijnd worden uitgelaten zonder overlast te geven?
Burgers hebben bezwaar gemaakt en zijn met suggesties en constructieve ideeën gekomen. De bezwaarschriftencommissie heeft de gemeente in 2012 in haar eindrapport opgeroepen om ‘beter en meer te luisteren’, omdat het gebrek hieraan tijdens alle hoorzittingen een ‘vaak terugkerend signaal ‘was. De gemeentelijke ombudsman heeft in 2013 geconcludeerd dat:
- de gemeente onvoldoende heeft geluisterd naar haar burgers
- de gemeente fout op fout heeft gestapeld in de totstandkoming van het hondenbeleid.
Ik vraag u:
- Hoe kan het dat het college van B&W ‘blind en doof’ is voor wensen van hondenbezitters?
- Hoe kan het dat het college het hondenbezit, dat óók veel positieve aspecten kent, al 3 jaar lang neerzet alsof hondenbezitters asociale burgers zijn die met boetes moet worden aangepakt en bestreden?
- Hoe kan het dat de verantwoordelijk wethouder keer op keer zegt ‘dat er nog wel problemen zijn, maar dat het de goede kant op gaat’, ‘dat we nu op de goede weg zijn’ of ‘er gaan nog wel dingen fout, maar er gaan ook dingen goed’, terwijl dat niet zo is?
- Hoe kan het dat de wethouder maar is blijven volhouden dat het beleid vorm krijgt ‘volgens de wens van uw raad’, als de klachten erover gewoon blijven komen?
Het college van B&W stelt nu in haar evaluatie dat de Groningers ‘tevredener’ zijn dan in 2011. Deze constatering doet het college o.a. op basis van een enquête van het ‘Stadspanel’, waarin suggestieve vragen worden gesteld en alleen de cijfers worden geïnterpreteerd die aansluiten bij de gewenste uitkomst: namelijk dat het goed gaat. Ofwel: wij van wc-eend adviseren… wc-eend!
Ik vraag u:
- Hoe kan het dat het college na drie jaar ellende het gevoerde beleid toch positief beoordeelt?
- Hoe kan het dat de Vereniging Hondvriendelijk Groningen nog steeds geen gehoor krijgt bij het college?
- Hoe kan het dat de wethouder tijdens recent overleg met de Vereniging Hondvriendelijk Groningen opnieuw laat weten niets meer te willen veranderen aan het nieuwe beleid, TENZIJ de gemeenteraad het college daartoe DWINGT?
Geachte raadsleden, het college wil nog steeds geen millimeter wijken en schuift nu zijn verantwoordelijkheid af op u.
Toon uw gezond verstand: DWING het college om de handhaving van de aanlijnplicht te laten afhangen van het feit óf er sprake is van overlast. Alleen zó krijgt het hondenbeleid draagvlak en kans van slagen en krijgen ook honden en hondenbezitters de ruimte die ze verdienen in Groningen!