Gemeenteraad, laat u niets wijsmaken… dit hondenbeleid moet anders!

Geachte raadsleden,

Aan u de kans om woensdag 27 maart 2013 tijdens de gemeenteraadsvergadering de vicieuze cirkel in het hondenbeleid te doorbreken. Want laat u niets wijsmaken, dit overbodige, geldverslindende project van wethouder Visscher heeft de situatie in Groningen er niet beter op gemaakt dan zij voor mei 2011 was.

De vicieuze cirkel:
De hondenbezitter wordt opgejaagd door de Boa’s van Stadstoezicht – de Boa’s zeggen daar niets aan te kunnen doen omdat zij de opdracht krijgen om ‘te handhaven’ – de directie Stadstoezicht zegt deze opdracht uit te voeren omdat dit het beleid van B&W van Groningen is – B&W verschuilt zich achter (ik hoor wethouder Visscher het in de raadscommissie F&V van 13 maart 2013 OPNIEUW beweren toen het over Stadstoezicht, financiën en handhaving ging) ‘het beleid wordt uitgevoerd zoals uw gemeenteraad dat heeft gewenst’, waarbij u als raad wordt wijsgemaakt dat ‘er AL HEEL VEEL GOED GAAT’ en ‘WE er misschien nog niet helemaal zijn, maar het de goede kant op gaat’.

DE VRAAG IS NU: wat zegt de gemeenteraad nu over de huidige, ontstane situatie? Vindt u ook dat het goed gaat, of bent u in tegenstelling tot B&W, WEL ontvankelijk voor signalen van de burger en bereid de broodnodige aanpassingen te doen?

Dit nieuwe beleid, dat in eerste instantie was gericht op het terugdringen van overlast door hondenpoep, is uitgedraaid op een asociale, onnodig stringente handhaving van de aanlijnplicht op plekken waar en/of op tijdstippen waarop een onaangelijnde hond niet voor overlast zorgt of hoeft te zorgen. En zie hier het resultaat:

  • hondenbezitters laten hun honden toch onaangelijnd uit, maar voortdurend in de gaten houdend of er handhavers in de buurt zijn, of op andere tijdstippen (heel vroeg of juist heel laat)
  • als mensen hun hond aan de lijn doen, is dat veelal alleen uit angst voor een torenhoge boete, niet omdat ze achter het beleid staan en/of begrijpen waarom het zo moet
  • honden krijgen onvoldoende beweging en worden daardoor vervelend/lastig, met kans op ongewilde/onbedoelde overlast
  • voortdurend aangelijnde honden leren niet ‘socialiseren’, waardoor er gedragsproblemen (kunnen) ontstaan
  • door het rücksichtslose optreden van Stadstoezicht, zo aangestuurd door B&W, neemt de bereidheid om hondenpoep op te ruimen af (iets wat ik dagelijks om me heen kan vaststellen)

Laten we nou eens eerlijk zijn: was de situatie, op het terrein van aanlijnen, in Groningen van vóór de invoering van het nieuwe hondenbeleid, nou zó schrijnend dat dit de huidige manier van handhaven rechtvaardigt? Nee toch zeker? Natuurlijk, er zijn misschien wel incidenten geweest, het leven kent immers vele risico’s, maar wilt u alle risico’s op alle andere terreinen ook op soortgelijke manier uitsluiten, met regels voor van alles en nog wat, en met onmenselijke financiële sancties en repressief optreden? Of zullen we proberen op een fatsoenlijke manier met elkaar omgaan zonder dat alles in regels hoeft te worden vastgelegd? We hoeven toch niet allerlei onzinnige regels te verzinnen zodat Stadstoezicht iets te doen heeft en daarmee zijn bestaan kan rechtvaardigen?

Van iedereen, ook de hondenbezitter, mag je verwachten dat hij of zij zich fatsoenlijk gedraagt. Doe je dat niet, en veroorzaak je overlast voor anderen, dan KAN en KON de gemeente ingrijpen. Maar dat is een heel andere benadering dan de ‘regels zijn regels en dus krijg je een bekeuring’-aanpak waarbij niemand is gebaat. De hond niet, de burger niet, de gemeente niet en ook de Boa die handhaaft niet!

Het laatste, voorlopige dieptepunt als gevolg van dit hondenbeleid heb ik vorige week mogen meemaken: iemand hield mij buiten in de gaten toen ik met mijn hond liep, volgde mij naar huis, en haalde voor mijn woning een mobiele telefoon tevoorschijn om mijn huisnummer door te geven omdat ik onaangelijnd mijn hond uitliet.
Hoe ik dat weet? Ik confronteerde de persoon in kwestie ermee toen deze met de mobiele telefoon aan het oor de straat over stak om op de naambordjes bij de bel te kijken wie er woonde, waarna deze persoon, geschrokken van mijn vraag of mijn huisnummer werd doorgegeven, er al bellend schichtig vandoor ging. Ook een gevolg van het beleid: mensen worden tegen elkaar opgezet omdat de gemeente overal regels voor bedenkt. Willen we dat wel in Groningen?

Nogmaals: is dit echt wat u als gemeenteraad voor ogen had bij dit hondenbeleid? Twee jaar lang mislukt hondenbeleid, met bestuurders en ambtenaren die geen oog en oor hebben voor klachten en/of andere oplossingen dan de al bij voorbaat gekozene, zodat hondenbezitters genoodzaakt zijn naar de ombudsvrouw te stappen en straks wellicht nog naar de rechter, voordat ze in het gelijk worden gesteld?

Geachte gemeenteraadsleden, doe hier alstublieft iets aan. Om het hondenbeleid een duw in de goede richting te geven, ligt de oplossing onvermijdelijk in vier dingen:

  • het onaangelijnd met een hond lopen moet mogelijk zijn waar het kan en geen overlast veroorzaakt
  • creëer veel meer officiële losloopgebieden en sluit aan bij behoeftes en al bestaande situaties, zodat mensen bereid zijn elders hun hond aan te lijnen
  • opruimplicht blijft, maar faciliteer het dan wel en zorg voor voldoende afvalbakken
  • handhaving op de aanlijnplicht en het opleggen van sancties ALLEEN bij daadwerkelijke overlast en naar aanleiding van klachten: daar moet het echt naartoe, want anders ontstaat er nooit draagvlak voor het beleid, dat op dit moment overloopt van onvoorstelbare willekeur.

Ombudsman Alex Brenninkmeijer zei vorige week bij de aanbieding van zijn jaarverslag aan de Tweede Kamer: “Overheid, rem de beleidsmachine!”

Laten we in Groningen het goede voorbeeld geven.