Zijn het college van B&W en de gemeenteraad van Groningen er voor de inwoners van de stad of zijn de inwoners van de stad er voor het college van B&W en de gemeenteraad? Voor mensen die een hond hebben lijkt het laatste het geval.
Al sinds januari 2011 proberen burgers van Groningen het college van B&W en de gemeenteraad duidelijk te maken dat het ingezette hondenbeleid onredelijk is en er onevenredig meer rekening wordt gehouden met niet-hondenbezitters en hondenhaters dan met hondenbezitters en hun viervoeters, hondeneigenaren die bovendien steeds opnieuw hebben aangegeven best rekening te willen houden met niet-hondenbezitters en ook willen proberen overlast te voorkomen.
Tot mijn grote verbazing is de raad op 30 mei toch in meerderheid akkoord gegaan met het (nieuwe) beleid, zonder daarbij harde eisen aan het college te stellen om de huidige situatie, waarin door bijna alle partijen wordt erkend dat er op dit moment onvoldoende gebieden zijn waar je met je hond onaangelijnd kunt wandelen, te verbeteren en het aantal ‘vrije gebieden’ uit te breiden.
Helaas volhardde de gemeente tijdens de raadsvergadering van 30 mei 2012, bij monde van de wethouder, in de opvatting dat er juist heel zorgvuldig is gehandeld en dat er is geluisterd naar opmerkingen en suggesties van de burgers van Groningen, terwijl er in de praktijk aantoonbaar sprake is van willekeur en van tegenstrijdigheid in de argumentatie om een bepaald gebied wel of niet als uitrengebied aan te wijzen. Niet alleen het grote aantal reacties van inwoners op de plannen getuigt daarvan, ook tijdens de zittingen van de bezwaarschriftencommissie en bij de raadscommissievergadering Beheer en Verkeer gaven burgers te kennen het oneens te zijn met de plannen. Daarbij valt telkens op dat het ‘hondenprobleem’ niet zozeer ligt bij het aanlijnen, maar bij de overlast door uitwerpselen van honden.
Dit lijkt helaas een brug te ver voor het college van B&W: want ondanks de oproep van vele politieke partijen om te kijken naar veel meer geschikte uitrengebieden (nu terecht met opruimplicht, want daar ging het eigenlijk om!), met als doel hondenbezitters zo veel als mogelijk in de gelegenheid te stellen met hun huisdier onaangelijnd te wandelen, iets wat bovendien voor een hond NOODZAKELIJK is om goed te kunnen worden opgevoed, antwoordde de wethouder dat ze NIET van plan was om dáár opnieuw naar te kijken, omdat dit ‘al zo zorgvuldig is gedaan’.
Het resultaat: het maar blijven bekeuren van hondenbezitters die onaangelijnd met hun hond wandelen, ook al veroorzaken deze geen enkele overlast en ook al is er geen sprake van gevaarzetting.
Zelf heb ik dit woensdag 20 juni jl. mogen ervaren, in een gebied dat al sinds jaar en dag wordt gebruikt om honden onaangelijnd uit te laten en dat hiervoor uitermate geschikt is, maar dat door de willekeur van de tekenaars van de gemeente ‘slechts’ was ingekleurd als uitlaatgebied, een categorie die per 1 juli wordt afgeschaft. De 12 houten paaltjes met bordjes, per stuk minimaal € 55,-, dus € 660,- voor dit gebied alleen, zijn zelfs al op vrijdag 22 juni door een ploeg van vier mensen weggehaald. Waarom niet de blauwe bordjes op de palen vervangen door groene en daarmee een nieuw, groot uitrengebied gecreëerd? Onbegrijpelijk.
Een bekeuring die werd uitgedeeld door een handhaver van de dienst Stadstoezicht. Dat is opmerkelijk, want de gemeenteraad heeft tot op heden (!) in het Handhavingsplan 2009-2013 nog helemaal niet officieel vastgesteld dat deze nieuwe afdeling toezichthouders actief bekeuringen mag uitdelen voor ‘kleine ergernissen in de openbare ruimte’, waar het wandelen met een hond die niet is aangelijnd onder valt. Iemand die mijn gegevens neerkrabbelde op een blocnote en niet eens een bon uitschreef (die kwam twee dagen later per post), die vroeg of ik een ID-kaart bij me had maar deze niet hoefde te zien omdat ze me ‘op mijn woord geloofde’.
Ondanks voorstellen van mezelf alsook van anderen in mijn buurt om van het betreffende gebied een uitrengebied te maken (met opruimplicht!), is er door de gemeente niets mee gedaan. De vraag is: waarom niet? Het gevolg: een bekeuring van € 85,- voor … ja, voor wat eigenlijk!?
De slotsom: de wethouder heeft haar beleid erdoor gekregen en interesseert het verder niet, en de gemeenteraad heeft het in meerderheid goedgekeurd, hoewel met het verzoek aan de wethouder om de huidige, ontoereikende situatie te verbeteren, iets wat niet zal gebeuren door de al tijdens voornoemde gemeenteraadsvergadering uitgesproken onwil van de wethouder om nog iets te veranderen. Maar wat erger is: hondenbezitters zullen ook in de toekomst willekeurig worden bekeurd door de dienst Stadstoezicht, die slechts regels handhaaft zonder te letten op daadwerkelijke overlast of gevaarzetting.
Dit alles zal ik nu aan de rechter moeten voorleggen, evenals de toetsing van de aanlijnregel in de Algemene Publieke Verordening aan mijn rechten als inwoner van de stad en als burger van het Koninkrijk der Nederlanden.
Het beleid van de gemeente Groningen wat betreft hondenbezit lijkt op dit moment: als inwoner van de gemeente mag je gerust een hond nemen, dat kost je € 105,- per jaar, voor twee honden € 250,- en voor elke volgende hond € 180,- en als je je hond onaangelijnd wilt uitlaten moet je maar buiten de gemeentegrens gaan kijken en anders een bekeuring van €85,-.
In mijn omgeving heb ik al een aantal mensen gehoord die zeggen ‘dat de lol er helemaal af is’ of ‘op deze manier is dit mijn laatste hond’. Misschien is dat juist wel de bedoeling van de gemeente Groningen, ondanks het feit dat ze € 860.000,- aan hondenbelasting per jaar innen die ze voor andere doelen inzetten dan voor de bestrijding van overlast door honden(uitwerpselen).
Met een dergelijk stadsbestuur, dat maar niet lijkt te luisteren naar wat er in de stad leeft, dat zich niet lijkt te realiseren wat voorgesteld beleid in de praktijk betekent voor de betrokkenen en dat niet vatbaar lijkt te zijn voor andere dan zijn eigen voorgestelde oplossingen, lijkt voor mij als hondenliefhebber langzamerhand nog de enige uitweg om me te vestigen in een andere gemeente. Daarbij is het nog het allertreurigste dat het de gemeente Groningen helemaal geen bal uitmaakt of ik dat doe.